چه زود پر میشوند قبرها... قبرها....
از بدنهای بی جان؟ این حقیقت آمدن است
و راه فراری نیست؟
محال است بتوانیم با قدرت و ثروتمان مرگ را بخریم
اینجا آخر کار است و تنها را ه نجاتمان
قبل از رسیدن به سرزمین مردگان
آدم شدنمان است که مرگی ندارد
در این سرزمین دیگر نمی توانیم براحتی ی خوردن آب
از دیوارهای آدمیت و آدمها بالا برویم و احساس زرنگی کنیم؟
این آخرین پرده ی نمایشمان است نمایشی که فقط
میتوانیم نقش مرده را ایفا نمائیم آنهم بر دوش دیگران با
جسمی بی جان و چشمانی بسته که دیگر قادر به دیدن آخرین
سکانس رفتن خود هم نیستیم ؟ ..............
برچسبها: